Spoorloos verdwenen

Cornelis Troost heeft de gewoonte om zijn werken op redelijk klein formaat uit te voeren, om er vervolgens enkele details van te hernemen om kleinere werkjes, vaak in gouache, te schilderen. Dit is ook het geval met onze tekening. Het is een detail van een werk uit 1738 dat sindsdien spoorloos verdwenen is. We kennen er een kopie van uit 1786, uitgevoerd door zijn dochter Sara Troost. Dit werk heet de “Kermisvreugd der kinderen”.

"Kermisvreugd der kinderen" olie op doek door Sara Troost, 1786, naar een werk van Cornelis Troost dat vandaag verdwenen is

Trommelende jongen

Er bestaat nog een ander detail van het werk: de "Trommelende jongen". Dit gouache is een van de bekendste stukken van Cornelis Troost. Het wordt bewaard in het Rijksmuseum van Amsterdam en heeft gediend als illustratie voor een expositie over Troost in 2008. De hoogte ervan is dezelfde als die van ons eigen werk en ze zijn allebei uitgevoerd op hetzelfde geblauwd papier.

De vergissing van het Rijksmuseum

Volgens de beschrijving van het Rijksmuseum Amsterdam zou de « Trommelende jongen » een voorbereidende studie zijn voor het pastel “Het Amsterdamse kermisfeest” uit 1738 en waarvan de gravure van Jacobus Houbraken (1698 – 1780) op dezelfde plaats bewaard wordt. Niets is echter minder waar.

Spijtig genoeg worden er twee vergissingen begaan. Ten eerste is het genoemde gouache geen studie, maar een voleind werkje volledig volgens de manier waarop onze kunstenaar de gewoonte had te werken. En ten tweede gaat dit werk niet terug op ‘Het Amsterdamse kermisfeest’ maar wel op het verdwenen kopie dat Sara Troost gemaakt heeft. Zoals u kunt zien op de afbeeldingen staat er dan ook inderdaad geen pluim op de hoed van de "Trommelende jongen".

Biografie van CORNELIS TROOST :

Cornelis Troost, bijgenaamd de hollandse Hogarth, soms zelfs de hollandse Watteau, was een portretschilder, graveur en historieschilder.

Hij werd geboren te Amsterdam op 8 oktober 1697 en stierf in dezelfde stad op 7 maart 1750.

Leerling van Arnold van Boonen, trouwt hij in 1720 te Zwolle met Maria van der Duyn, en vestigt zich te Amsterdam, waar hij het burgerrecht verkrijgt in 1726.

Cornelis Troost behoort tot het tijdperk van het verval van de Hollandse school ; nochtans is het een schilder met spirit en licht hij de zeden van zijn tijd goed toe. Hij heeft een heel speciale techniek, half pastel, half aquarel.

Hij schildert ook met olieverf en heeft enkele theaterdecors en versieringen van appartementen uitgevoerd.

Onze kunstenaar is verbonden met zijn voorgangers uit de 17de eeuw, dat wil zeggen hij is altijd dichtbij een letterlijke vertaling van het reële. Maar in zijn tijd, de 18de eeuw, zijn de grote meesters allemaal verdwenen en onderscheidt men zich nog slechts in de grondigheid van uitvoering der details. Ook Troost ontsnapt niet aan de gewoonten van zijn tijd, hij is er zelfs een mooi vertegenwoordiger van.

Volgens zijn biograaf Fuchs was hij de meest begaafde kunstenaar en de meest gevarieerde artiest van zijn generatie, dat wil zeggen de generatie na de gouden eeuw van de Nederlandse schilderkunst.

Bron : E. BENEZIT, Dictionnaire des peintres, sculpteurs, dessinateurs et graveurs, T. 10, Gründ.